Hieronder staan de meest recente concerten genoemd. Naast eigen concerten zingen we ook regelmatig bij andere gelegenheden zoals 'Gluren bij de buren' en tijdens de Open Monumentendag in Amersfoort.
Open Monumenten dag 8 september 2018
Het Amersfoorts Vocaal Ensemble was te beluisteren in de:
Mannenzaal (kapel): 11.00 - 11.30
Aegtenkapel: 12.45 - 13.10
Xaveriuskerk: 15.15 - 15.40
Het was tevens in het kader van de dag van de Amateurkunst.
Op de piano werden wij bij de laatste twee stukken begeleid door Caroline Kuipers.
Herdenkingsconcert 4 mei 2018
Op vrijdag 4 mei 2018 verzorgde het Amersfoorts Vocaal Ensemble van 21-22 uur het herdenkingsconcert van de gemeente Amersfoort in de St. Franciscus Xaveriuskerk.
Op het programma stonden werken van Daan Manneke, Rheinberger, Duruflé, Mendelssohn, Reubke, Purcell en Tavener.
23 december 2017: Oud-Franse kerstliederen en de hierop gebaseerde Messe de Minuit van Marc-Antoine Charpentier.
12 februari en 24 maart 2017: Sweet wild roses
Met de Reformatie kwam er 500 jaar geleden een grote verandering in de muziek overal in Europa.
Het Amersfoorts Vocaal Ensemble neemt u mee naar het Engeland van Hendrik VIII en de jonge Anglicaanse kerk, waar een vergelijkbare omwenteling plaatsvond. Van de weelderige roomse kerkmuziek naar de eenvoudiger composities van o.a. Thomas Tallis en William Byrd. Van het Latijn naar de volkstaal. We laten u de motetten horen en de klaagliederen, het kerkgezang en de liefdesliedjes, zodat u zich even in het 16e-eeuwse Engeland kunt wanen.
Het verhaal over machtige koningen en eigenwijze componisten wordt verteld door Ron Slot en omlijst door luitist Gert de Vries en sopraan Wilma Jacobi.
19 en 26 juni 2016: Échos de France
“Muziek en dans, dans en muziek, dat is alles wat er nodig is”
Dat was de stelling aan het Franse hof van Lodewijk XIV en de echo daarvan weerklonk tijdens het concert van het Amersfoorts Vocaal Ensemble. Dit concert stond geheel in het teken van Franse kamerkoormuziek uit verschillende perioden. Van de renaissanceklanken aan het hof gingen we naar de laatromantiek in Parijs en het impressionisme van Debussy. Ook het beroemde Cantique de Racine van Fauré ontbrak niet, zodat het alleen in Frankrijk zelf nog Franser was.
Dat was de stelling aan het Franse hof van Lodewijk XIV en de echo daarvan weerklonk tijdens het concert van het Amersfoorts Vocaal Ensemble. Dit concert stond geheel in het teken van Franse kamerkoormuziek uit verschillende perioden. Van de renaissanceklanken aan het hof gingen we naar de laatromantiek in Parijs en het impressionisme van Debussy. Ook het beroemde Cantique de Racine van Fauré ontbrak niet, zodat het alleen in Frankrijk zelf nog Franser was.
19 december 2015: Kerstconcert Mi kwam een schoon geluyd ter ore
7 juni 2015: Het Feest van Op ReisHet juniconcert van het Amersfoorts Vocaal Ensemble in 2015 was een feest. We gingen op weg van stad naar stad, luisterend naar de geluiden die we tegenkwamen op straat, op de markt, in oude werkplaatsen en misschien ‘s avonds laat tijdens een serenade onder een balkon. Ontmoetingen omgezet in muziek in steeds weer andere talen en sferen. We luisterden naar de tango uit Spanje, de melancholie van de Schotse harp, de marktgeluiden van het middeleeuwse Parijs en de bijzondere tweeklank van de zingende zaag met harp.
We traden op met muzikale bijdragen van Annemieke IJzerman, harpiste, en José Lieshout, mezzo-sopraan. |
Een kerstconcert in laatmiddeleeuwse sfeer. We vertelden het kerstverhaal vanaf het prille begin: de boodschap aan Maria door de engel Gabriël. We waren getuige van Maria's bezoek aan haar nicht Elisabeth. Daarna volgden we Maria en Jozef op hun tocht naar Bethlehem, we kwamen de herders en de wijzen tegen en luisterden onderwijl naar de motetten die 16e-eeuwse componisten als Orlando di Lasso, Marenzio, Victoria en Palestrina bij deze gebeurtenissen gecomponeerd hebben.
Als rode draad gebruikten we teksten van de middeleeuwse Utrechtse kluizenares Suster Bertken, die werden voorgedragen door José Lieshout. Afbeelding: Boodschap aan Maria, Middelrijns altaar (ca. 1410), Museum Catharijneconvent, Utrecht 
|
12 oktober 2014: Luister... de zon komt op
Franciscus van Assisi als bron van inspiratie.
Wij sloten met dit concert aan op de hernieuwde interesse voor Franciscus van Assisi. Muziek en Franciscus zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden door het Zonnelied. Franciscus schreef dit gebed aan het einde van zijn leven, vermoedelijk in de lente van 1225. Het Zonnelied bezingt de elementen van de schepping in termen van 'broeder' en 'zuster'.
Het programma had als hoogtepunt het zonnelied van Lothar Reubke, een prachtige, maar onbekende versie die met harp werd uitgevoerd.
Op 25 januari 2015 hebben we dit concert nogmaals opgevoerd in de Franciscus en
Clarakerk, te Delft
Franciscus speelt viool op twee droge takken. Aquarel van Jan Vercammen
Wij sloten met dit concert aan op de hernieuwde interesse voor Franciscus van Assisi. Muziek en Franciscus zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden door het Zonnelied. Franciscus schreef dit gebed aan het einde van zijn leven, vermoedelijk in de lente van 1225. Het Zonnelied bezingt de elementen van de schepping in termen van 'broeder' en 'zuster'.
Het programma had als hoogtepunt het zonnelied van Lothar Reubke, een prachtige, maar onbekende versie die met harp werd uitgevoerd.
Op 25 januari 2015 hebben we dit concert nogmaals opgevoerd in de Franciscus en
Clarakerk, te Delft
Franciscus speelt viool op twee droge takken. Aquarel van Jan Vercammen
9 februari 2013: Muzikale vertelling ‘La vita bella van Caspar van Wittel’
Het Amersfoorts Vocaal Ensemble en Bart van Steenbergen bezingen en belichten de tijd en het leven van Caspar van Wittel, schilder van stadsgezichten.
Bart van Steenbergen vertelt het levensverhaal van Caspar van Wittel (1653-1736) en illustreert zijn vertelling met projecties van diens portretten en stadsgezichten. Het Amersfoorts Vocaal Ensemble vult het beeld aan met muziek van Italiaanse en Nederlandse/Vlaamse tijdgenoten: Monteverdi, Viadana, Di Lasso, Donati, Gastoldi en Sweelinck. Daarnaast vertolken sopraan Marca Hanegraaff en organist David Jansen muziek van Bononcini.
Caspar van Wittel, geboren en getogen in Amersfoort, was een leerling van Matthias Withoos en werkte mee aan diens schilderij Gezicht op de stad Amersfoort. Van Wittel vertrok naar Rome en maakte daar furore als Gaspare Vanvitelli: in Italië is hij na Rembrandt en Vermeer de bekendste Nederlandse schilder uit de 17e eeuw! Hoogste tijd om deze ‘verloren zoon’ van Amersfoort aan de vergetelheid te ontrukken.
Bart van Steenbergen vertelt het levensverhaal van Caspar van Wittel (1653-1736) en illustreert zijn vertelling met projecties van diens portretten en stadsgezichten. Het Amersfoorts Vocaal Ensemble vult het beeld aan met muziek van Italiaanse en Nederlandse/Vlaamse tijdgenoten: Monteverdi, Viadana, Di Lasso, Donati, Gastoldi en Sweelinck. Daarnaast vertolken sopraan Marca Hanegraaff en organist David Jansen muziek van Bononcini.
Caspar van Wittel, geboren en getogen in Amersfoort, was een leerling van Matthias Withoos en werkte mee aan diens schilderij Gezicht op de stad Amersfoort. Van Wittel vertrok naar Rome en maakte daar furore als Gaspare Vanvitelli: in Italië is hij na Rembrandt en Vermeer de bekendste Nederlandse schilder uit de 17e eeuw! Hoogste tijd om deze ‘verloren zoon’ van Amersfoort aan de vergetelheid te ontrukken.
22 april 2012
Muzikale vertellingen rond ‘Aardse vrouwen en hemelse moeders’
Meimaand Mariamaand en Moederdag stonden voor de deur en vormden een mooie aanleiding om vrouwen in het zonnetje te zetten. Van de heilige Maria en de kuise Suzanna tot Matona, mia cara en de listige Margoton: het Amersfoorts Vocaal Ensemble zong in dit concert de lof van vrouwen in alle (toon)soorten en maten.
De vrouw is door de eeuwen heen bezongen als aardse vrouw en als hemelse moeder. Iemand met aardse verlangens naar liefde, geluk en gezin, maar ook met een religieuze beleving en devotie. Achter een aura van hoofse onbereikbaarheid, kuisheid en vroomheid kan een verleidelijk, begeerlijk wezen schuilgaan, dat soms zelfs belust is op macht en aanzien.
Elke denkbare eigenschap is door componisten van alle tijden op muziek gezet. De meest getalenteerde componisten en musici uit Frankrijk en de Lage Landen werden door de Italiaanse vorsten naar hun steden gehaald. Voor de kerk werden uiteraard geestelijke liederen gecomponeerd, maar daar waar de invloed van de kerk niet zo groot was, o.a. in Venetië, kwamen de wereldlijke liederen tot bloei. De teksten van deze liederen zijn afwisselend dubbelzinnig, zeer direct, speels, uitdagend, humoristisch en ondeugend.
In de 15e eeuw lieten o.a. Desprez, Janequin, Willaert en Di Lasso zich inspireren, in de 20e eeuw was het de beurt aan Kodály, Stravinsky, Poulenc en Duruflé. Samen vertellen ze een levensverhaal.
Een meisje zet haar eerste schreden op het pad van de liefde. Ze wordt begeerd door jonge, maar ook door oude mannen. Ze wil geen melkmuil, immers: een kusje zonder baard is als een eitje zonder zout. De een vindt de ideale man, haar ware jakob, de ander lijdt onder een ouwe bok die jaloers is op zijn groene blaadje. Dus carpe diem, pluk de dag. Want de tijd vliegt en een roos die ’s ochtends is ontloken, bloeit ’s middags en is ’s avonds verwelkt. Een verhaal dat hoopvol begonnen was, eindigt in spijt en verdriet om de verloren jeugd, een verloren liefde. Maar als een meisje in de put zit, komt er allicht iemand langs om haar eruit te halen. Waarmee we terug zijn bij het hoopvolle begin.
De muzikale vrouwenportretten werden tijdens dit concert met elkaar verbonden door vertelster Alma Wattimena.
13 november 2011: Muziek rond het ‘Requiem van Duruflé’
In paradisum…
Muziek rondom het Requiem van Duruflé
Naar het paradijs geleiden u de engelen…
De hoop dat er een leven is na de dood, is zo oud als de mensheid. Dat geldt ook voor het verlangen naar een hogere macht die ons leidt en beschermt. Talloze componisten hebben poëtische en liturgische teksten over die thema’s op muziek gezet. Het Amersfoorts Vocaal Ensemble zong op deze dag hymnen, motetten en (delen uit) verschillende dodenmissen die getuigen van geloof, verlangen en godsvertrouwen. Naast werken van Duruflé werden o.a. liederen gezongen van Pierre de la Rue (1460-1518), Louis Vierne (1870-1937), John Tavener (1944) en Karl Jenkins (1944).
m.m.v.
Maria den Hertog, mezzosopraan
Bas Kuijlenburg, bariton
Piet van der Steen, orgel