Vorige concerten
| ave_alle_concerten__1988-heden_.xlsx |
Hieronder staan de meest recente concerten genoemd. Naast door onszelf georganiseerde concerten zingen we ook regelmatig bij andere gelegenheden, zoals Gluren bij de buren, Struinen in de tuinen en Open Monumentendag in Amersfoort en tijdens de Night of Light in de Dom van Utrecht.
20 april 2024: Terre obscure, cieux brillants
|
In deze tijd van duistere werelden om ons heen, maar ook van immer lonkende verten van gerechtigheid, van verzoening, van vrede, blijft muziek ons aanspreken en meenemen.
We zongen liederen van o.a. Bach, Pärt, Purcell, Tavener en Andriessen, met als pièce de résistance de Musikalische Exequien, deel I, van Schütz, met zes solisten. Aan de hand van deze en andere componisten gingen we van Da Pacem via Media vita in morte sumus en De dood naar In Paradisum en eindigden we met Bruisend leven. Zie voor meer informatie de pagina Laatst gegeven concert. |
19 november 2023: Eau de Vie - Een waterval van muziek
|
Aan het eind van het jubileumjaar 2023 bracht het AVE een concert met als thema Eau de Vie, levenswater.
We zongen liederen over water in allerlei verschijningsvormen: regen, beek, rivier, zee, oceaan, ... én hun bewoners en opvarenden. Er kwamen forellen voorbij, zwanen, een kleine zeehond en ook een enkel dorstig hert. Er was British water, Spiritual water en Bijbels water, met als slotstuk de cantate Mirjams Siegesgesang, van Franz Schubert, waarin sopraan Titia van Heyst de solopartijen voor haar rekening nam. Titia zong ook Die launige Forelle van Schubert, en Les berceaux en Au bord de l'eau van Fauré. Pianist Wouter van Belle speelde het prachtige La Cathédrale engloutie van Debussy. Als toegift bezongen we Nederlands water, nl. Land van Maas en Waal van Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot, in een arrangement van Jetse Bremer. Het publiek zong mee! |
|
21 en 22 april 2023: In paradisum - Requiem Fauré
|
In 2023 bestond het AVE 35 jaar. Dit lustrum was aanleiding voor een groots opgezet project met repertoire dat bij velen bekend en geliefd is: werken van Gabriel Fauré.
Het Requiem is Faurés bekendste langere werk voor koor en orkest. Hij componeerde zijn Requiem in d-mineur, opus 48, tussen 1887 en 1890. In Zeist voerden we het concert uit met orgelbegeleiding, in Amersfoort kwam er een orkest van 14 musici bij. Op het programma stonden: * Madrigal * Ave verum * Maria mater gratiae * Tantum ergo * Tu es Petrus * Cantique de Jean Racine * Requiem (versie 1893) |
10 december 2022: Wolcum Yole!
|
In het kader van de advent, de periode van vier weken voorafgaand aan Kerstmis, voerde het AVE verschillende werken van diverse componisten uit:
* Magnificat van Claudio Monteverdi * Veni Emmanuel van Zoltán Kodály * Adventsmotetten van Josef Rheinberger * A Ceremony of Carols van Benjamin Britten De begeleiding op harp was in handen van Saskia Rekké. Enkele (oud-)leerlingen van de Kathedrale Koorschool in Utrecht zongen de solo’s. |
|
17 november 2019: Daan Manneke 80: WELLUIDEND en DISSONANT
|
Op zondag 17 november 2019 gaf het Amersfoorts Vocaal Ensemble in de Fonteinkerk in Amersfoort een concert ter ere van de 80e verjaardag van componist Daan Manneke, m.m.v. Annemieke IJzerman (harp) en Esther Nederpelt (dans).
Behalve werk van Manneke zelf zongen we muziek van voorgangers en tijdgenoten uit de (zuidelijke) Nederlanden: Sandrin, Josquin, Lassus, Schuyt, Sweelinck, De Klerk, Strategier, Diepenbrock en De Leeuw. |
30 maart 2019: La belle saison
|
Nieuw groen en nieuwe liefdes!
In zijn 25e jubileumjaar ging het Amersfoorts Vocaal Ensemble op zoek naar koormuziek over de lente. Dat thema was te horen in de madrigalen van Schütz, Monteverdi en Morley, in de dansende muziek van Purcell en in de romantische werken van Schuberts Hirtenchor en Haydns Holder Lenz. Muziek vol van bloeiende nieuwe natuur en ontluikende liefdes. Omdat de lente een tijd is voor zang en dans, liet danseres Esther Nederpelt het concert extra sprankelen. Ook pianiste Caroline Kuijpers en accordeonist Hans van Schuppen zetten het jubileum luister bij. Het concert werd omlijst door een expositie van kunstenaars van diverse pluimage die zich eveneens door de lente hadden laten inspireren. Het geheel zorgde ervoor dat het jubilerende AVE met dit lenteconcert vol energie op weg ging naar het volgende jubileum. |
|
4 mei 2018: Herdenkingsconcert
|
Op vrijdag 4 mei 2018 verzorgde het Amersfoorts Vocaal Ensemble het herdenkingsconcert van de gemeente Amersfoort in de St. Franciscus Xaveriuskerk. Op het programma stonden werken van Daan Manneke, Rheinberger, Duruflé, Mendelssohn, Reubke, Purcell en Tavener.
|
23 december 2017: Inkeer en vreugde
|
Messe de Minuit en Franse noëls
Vlak voor Kerstmis, op zaterdagavond 23 december, was er een bijzonder moment van bezinning. Tijdens een concert werd de lichtvoetige, voor de kerstnacht gecomponeerde Messe de minuit van Marc Antoine Charpentier uitgevoerd. De misdelen, momenten van inkeer en van vreugde, zijn getoonzet op motieven van bekende Franse noëls, traditionele kerstliederen uit de 16e en 17e eeuw. De solopartijen werden gezongen door leden van het vocaal kwintet La Cappellaccia en de muzikale begeleiding was in handen van een achtkoppig orkest van blokfluit, barokfagot, viool, altviool, cello en orgel. Behalve deze mis werden ook de noëls gezongen die Charpentier inspireerden. We sloten hiermee aan bij een traditie van eeuwen: een nacht waarin we het wonder van licht in de wereld muzikaal konden ervaren. |
|
12 februari en 24 maart 2017: Sweet wild roses
|
Engelse muziek ten tijde van de Reformatie
Met de Reformatie kwam er 500 jaar geleden een grote verandering in de muziek overal in Europa. In dit concert nam het Amersfoorts Vocaal Ensemble het publiek mee naar het Engeland van Hendrik VIII en de jonge Anglicaanse kerk, waar een vergelijkbare omwenteling plaatsvond. Van de weelderige roomse kerkmuziek naar de eenvoudiger composities van o.a. Thomas Tallis en William Byrd. Van het Latijn naar de volkstaal. We lieten de motetten horen en de klaagliederen, het kerkgezang en de liefdesliedjes, zodat de toehoorders zich even in het 16e-eeuwse Engeland konden wanen. Het verhaal over machtige koningen en eigenwijze componisten werd verteld door Ron Slot en omlijst door luitist Gert de Vries en sopraan Wilma Jacobi. |
19 en 26 juni 2016: Échos de France
|
“Muziek en dans, dans en muziek, dat is alles wat er nodig is.”
Dat was de stelling aan het Franse hof van Lodewijk XIV en de echo daarvan weerklonk tijdens het concert van het Amersfoorts Vocaal Ensemble. Dit concert stond geheel in het teken van Franse kamerkoormuziek uit verschillende perioden. Van de renaissanceklanken aan het hof gingen we naar de laatromantiek in Parijs en het impressionisme van Debussy. Ook het beroemde Cantique de Jean Racine van Fauré ontbrak niet, zodat het alleen in Frankrijk zelf nog Franser was. |
|
19 december 2015: "Mi quam een schoon geluyt ter ore"
|
Een kerstconcert in laatmiddeleeuwse sfeer. We vertelden het kerstverhaal vanaf het prille begin: de boodschap aan Maria door de engel Gabriël. We waren getuige van Maria's bezoek aan haar nicht Elisabeth. Daarna volgden we Maria en Jozef op hun tocht naar Bethlehem, we kwamen de herders en de wijzen tegen en luisterden onderwijl naar de motetten die 16e-eeuwse componisten als Orlando di Lasso, Marenzio, Victoria en Palestrina bij deze gebeurtenissen gecomponeerd hebben.
Als rode draad gebruikten we teksten van de middeleeuwse Utrechtse kluizenares Suster Bertken, die werden voorgedragen door José Lieshout. Afbeelding: Boodschap aan Maria, Middelrijns altaar (ca. 1410), Museum Catharijneconvent, Utrecht |
7 juni 2015: Het feest van op reis
|
Het juniconcert van het Amersfoorts Vocaal Ensemble in 2015 was een feest. We gingen op weg van stad naar stad, luisterend naar de geluiden die we tegenkwamen op straat, op de markt, in oude werkplaatsen en misschien ‘s avonds laat tijdens een serenade onder een balkon. Ontmoetingen omgezet in muziek in steeds weer andere talen en sferen. We luisterden naar de tango uit Spanje, de melancholie van de Schotse harp, de marktgeluiden van het middeleeuwse Parijs en de bijzondere tweeklank van de zingende zaag met harp.
We traden op met muzikale bijdragen van Annemieke IJzerman op harp en José Lieshout, mezzo-sopraan. |
|
12 oktober 2014: Luister... de zon komt op
Jan Vercammen, St. Franciscus musicerend op 2 droge takken
|
Franciscus van Assisi als bron van inspiratie
Met dit concert sloten we aan bij de hernieuwde interesse voor Franciscus van Assisi. Muziek en Franciscus zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden door het Zonnelied. Franciscus schreef dit gebed aan het einde van zijn leven, vermoedelijk in de lente van 1225. Het Zonnelied bezingt de elementen van de schepping in termen van 'broeder' en 'zuster'. Het programma had als hoogtepunt het zonnelied Il cantico di frate Sole van Lothar Reubke, een prachtige, maar relatief onbekende versie die werd uitgevoerd met harpbegeleiding. Op 25 januari 2015 hebben we dit concert nogmaals opgevoerd in de Franciscus en Clarakerk, in Delft. |
9 februari 2013: La vita bella van Caspar van Wittel
|
Het Amersfoorts Vocaal Ensemble en Bart van Steenbergen bezongen en belichtten de tijd en het leven van Caspar van Wittel, schilder van stadsgezichten.
Bart van Steenbergen vertelde het levensverhaal van Caspar van Wittel (1653-1736) en illustreerde zijn vertelling met projecties van diens portretten en stadsgezichten. Het Amersfoorts Vocaal Ensemble vulde het beeld aan met muziek van Italiaanse en Nederlandse/Vlaamse tijdgenoten: Monteverdi, Viadana, Di Lasso, Donati, Gastoldi en Sweelinck. Daarnaast vertolkten sopraan Marca Hanegraaff en organist David Jansen muziek van Bononcini. Caspar van Wittel, geboren en getogen in Amersfoort, was een leerling van Matthias Withoos en werkte mee aan diens schilderij Gezicht op de stad Amersfoort. Van Wittel vertrok naar Rome en maakte daar furore als Gaspare Vanvitelli: in Italië is hij na Rembrandt en Vermeer de bekendste Nederlandse schilder uit de 17e eeuw! Hoogste tijd om deze ‘verloren zoon’ van Amersfoort aan de vergetelheid te ontrukken. |
|
22 april 2012: Aardse vrouwen en hemelse moeders
Meimaand Mariamaand en Moederdag stonden voor de deur en vormden een mooie aanleiding om vrouwen in het zonnetje te zetten. Van de heilige Maria en de kuise Suzanna tot Matona, mia cara en de listige Margoton: het Amersfoorts Vocaal Ensemble zong in dit concert de lof van vrouwen in alle (toon)soorten en maten.
De vrouw is door de eeuwen heen bezongen als aardse vrouw en als hemelse moeder. Iemand met aardse verlangens naar liefde, geluk en gezin, maar ook met een religieuze beleving en devotie. Achter een aura van hoofse onbereikbaarheid, kuisheid en vroomheid kan een verleidelijk, begeerlijk wezen schuilgaan, dat soms zelfs belust is op macht en aanzien.
Elke denkbare eigenschap is door componisten van alle tijden op muziek gezet. De meest getalenteerde componisten en musici uit Frankrijk en de Lage Landen werden door de Italiaanse vorsten naar hun steden gehaald. Voor de kerk werden uiteraard geestelijke liederen gecomponeerd, maar daar waar de invloed van de kerk minder groot was, o.a. in Venetië, kwamen de wereldlijke liederen tot bloei. De teksten van deze liederen zijn afwisselend dubbelzinnig, zeer direct, speels, uitdagend, humoristisch en ondeugend.
In de 15e eeuw lieten o.a. Desprez, Janequin, Willaert en Di Lasso zich inspireren, in de 20e eeuw was het de beurt aan Kodály, Stravinsky, Poulenc en Duruflé. Samen vertellen ze een levensverhaal.
Een meisje zet haar eerste schreden op het pad van de liefde. Ze wordt begeerd door jonge, maar ook door oude mannen. Ze wil geen melkmuil, immers: een kusje zonder baard is als een eitje zonder zout. De een vindt de ideale man, haar ware jakob, de ander lijdt onder een ouwe bok die jaloers is op zijn groene blaadje. Dus carpe diem, pluk de dag. Want de tijd vliegt: een roos die ’s ochtends is ontloken, bloeit ’s middags en is ’s avonds verwelkt. Een verhaal dat hoopvol begonnen was, eindigt in spijt en verdriet om de verloren jeugd, een verloren liefde. Maar als een meisje in de put zit, komt er allicht iemand langs om haar eruit te halen. Waarmee we terug zijn bij het hoopvolle begin.
De muzikale vrouwenportretten werden tijdens dit concert met elkaar verbonden door vertelster Alma Wattimena.
De vrouw is door de eeuwen heen bezongen als aardse vrouw en als hemelse moeder. Iemand met aardse verlangens naar liefde, geluk en gezin, maar ook met een religieuze beleving en devotie. Achter een aura van hoofse onbereikbaarheid, kuisheid en vroomheid kan een verleidelijk, begeerlijk wezen schuilgaan, dat soms zelfs belust is op macht en aanzien.
Elke denkbare eigenschap is door componisten van alle tijden op muziek gezet. De meest getalenteerde componisten en musici uit Frankrijk en de Lage Landen werden door de Italiaanse vorsten naar hun steden gehaald. Voor de kerk werden uiteraard geestelijke liederen gecomponeerd, maar daar waar de invloed van de kerk minder groot was, o.a. in Venetië, kwamen de wereldlijke liederen tot bloei. De teksten van deze liederen zijn afwisselend dubbelzinnig, zeer direct, speels, uitdagend, humoristisch en ondeugend.
In de 15e eeuw lieten o.a. Desprez, Janequin, Willaert en Di Lasso zich inspireren, in de 20e eeuw was het de beurt aan Kodály, Stravinsky, Poulenc en Duruflé. Samen vertellen ze een levensverhaal.
Een meisje zet haar eerste schreden op het pad van de liefde. Ze wordt begeerd door jonge, maar ook door oude mannen. Ze wil geen melkmuil, immers: een kusje zonder baard is als een eitje zonder zout. De een vindt de ideale man, haar ware jakob, de ander lijdt onder een ouwe bok die jaloers is op zijn groene blaadje. Dus carpe diem, pluk de dag. Want de tijd vliegt: een roos die ’s ochtends is ontloken, bloeit ’s middags en is ’s avonds verwelkt. Een verhaal dat hoopvol begonnen was, eindigt in spijt en verdriet om de verloren jeugd, een verloren liefde. Maar als een meisje in de put zit, komt er allicht iemand langs om haar eruit te halen. Waarmee we terug zijn bij het hoopvolle begin.
De muzikale vrouwenportretten werden tijdens dit concert met elkaar verbonden door vertelster Alma Wattimena.
13 november 2011: Muziek rond het Requiem van Duruflé
|
Naar het paradijs geleiden u de engelen…
De hoop dat er een leven is na de dood, is zo oud als de mensheid. Dat geldt ook voor het verlangen naar een hogere macht die ons leidt en beschermt. Talloze componisten hebben poëtische en liturgische teksten over die thema’s op muziek gezet. Het Amersfoorts Vocaal Ensemble zong op deze dag hymnen, motetten en (delen uit) verschillende dodenmissen die getuigen van geloof, verlangen en godsvertrouwen. Naast werken van Duruflé werden o.a. liederen gezongen van Pierre de la Rue (1460-1518), Louis Vierne (1870-1937), John Tavener (1944) en Karl Jenkins (1944). m.m.v. Maria den Hertog, mezzosopraan Bas Kuijlenburg, bariton Piet van der Steen, orgel |
|